Gazzeli esnafa bunun nedenini sorulduğunda “Gazze’deki durum artık eskisi gibi değil. İnsanların durumu iyi değil ve öncelikleri farklı. Ancak zorunlu ihtiyaçlarını alabiliyorlar. Ramazan Bayramı’nda çocuğuna elbise alan biri, bunu Kurban Bayramı’nda da kullanmasını istiyor. Üzülerek belirteyim ki artık insanlar eskisi gibi çocuklarına okul için de artık yeni elbise alamıyor. Bir önceki yılın elbisesini onarıp daha küçük çocuklarına giydiriyorlar” dedi.
Gazzeli esnaf Emin’in durumu istisnai bir durum değil. Gazze’nin meşhur Ömer El-Muhtar ve Eş-Şucaiyye pazarları dolaşıldığında, erkek öğrencilerin giydiği resmi okul kıyafeti olan mavi önlükleri çokça görmek mümkün.
Sokaklar çocuk ve gençlerin bayram kıyafetlerinden yoksun durumda. Kuşatmadan önce Gazze’de ana ve babaların en ufak çocuğa kadar bütün aile bireylerini bayram kıyafetleriyle süslemeleri adetti. Ancak bugün çocuklar ve gençler Siyonist rejimin ablukası nedeniyle o zamanki bayram kıyafetlerinden mahrum yaşıyorlar.
Ümmü Azmi Ataullah, pazara ikinci sınıfa giden çocuğu için kıyafet almaya geldiğini, daha küçük çocuğunun ise ikinci sınıfa geçen çocuğunun kıyafetini giyeceğini söyledi.
Kendisine çocuklarına bayramlık alıp almadığı sorulduğunda ise tebessüm ederek “eşim daha önce çalışıyordu. Bize ve çocuklara her bayram yeni kıyafetler alıyordu. Ancak şimdi okul ihtiyaçlarını bile karşılayamazken bayram kıyafetlerini nasıl alabiliriz ki?” dedi.
Kuşatmaya Karşı Halk Direniş Komitesi Başkanı Cemal El-Hudari Gazze’deki durumla ilgili olarak yaptığı değerlendirmede Gazze’deki kişi başına düşen gelirin –tabi varsa- 2 dolar olduğunu, bunun dünya standartlarının çok altında olduğunu, fakirliğin ise ambargo nedeniyle %85’e çıktığını, gençler arasında bu oranın %62’ye yükseldiğini,12 yıldır devam eden ambargo nedeniyle 350 bin insanın işsiz kaldığını söyledi.